Ad eundem
O docte Patris caeliferi nepos
Maiae propago, tu superis Deum
Communis interpres et imis
Gratus utrasque domus pererras.
5
Condenda moles: est animus supra
Caeli coruscos tollere fornices
Aeternitati post futuram
Pyramidem, mihi dexter adsis.
Opaca furvae regna proserpinae
10
Linquant Myrones, Praxiteles Mii.
Praetende virgam viperinam
Redde animas cineri sepulto.
Quiid lentus audis vota? Quid obsidet
Aerata nigri limimina Taenari
15
Trifauce bacchatus latratu
Cerberus, et prohibet regressum.
Ergo sepultis manibus est nefas
Mortalis auras visere luminis,
Immitis aeterno rigentes
20
Sunt admante fores Averni.
Esto, moretur, vertere non licet
Iurata divis, fata, novus mihi
Favebit Orpheus, et vocata
Illice saxa cheli ciebit.
25
Vides ut actae carminis Entheo
Furore rupes , marmoream in struem
Acuminentur, ut minanti
Vertice mox super astra surgant,
Vt illa Reges quattuor efferant
30
Cervice flexa, quam placido advolet
Superne descensu rosaque
Ambrosiae Dea pulchra fundit.
Videre dextro Numine vota Di
Caput superbum Pyramis exerit,
35
Quam non vetustas, non corusci
Tela Iovis iaculata sternant.
Post saecla stabit, nempe sacer labor
Vatum perennat, musaque deteri
Igara, tellurem relinquit,
40
Et supero caput abdit orbe.
Rudolphe Phoebi care sororibus
Tibi camoenae caesariem implicant,
Plauduntque viventi triumphos:
Gloria sera venit sepulchro,
45
Ne sint pudori munera carminum
Laudanda praestas, quid memorem sacras
Aedesque collatasque sedes
Et patrii data iura fundi.
Quid te minorem vellere praedicem
50
Martiniano, quo pietas tua
Aevo beato munerentur
Ipsa suis opulenta damnis.
Cui non stupendum iudicium fuit?
Et melle sermo dulcior Attico?
55
Cum lene stridentis susurro
Pulpita subsiluere linguae.
Tibi efficacis cedit Vlyssei
Mens cata laurum, quo properas levis
Talia, laudes parce, parce,
60
Ingenii tenuare culpa.