Olim decorum frondibus sacris nemus
Mones dicandum posteris
In quo labores Cynthius noster solet
Doctis levare cantibus.
5
Non defit ullo tempore salubritas loci,
Mitisque caeli gratia.
Hinc sat videbis alta Florae moenia
Et Faesulas bivertices.
O quam reviso nobilem sylvam libens,
10
Genio dicatam Palladis!
Libet vagari Fauste per sacrum nemus,
Dum vernat alta populus,
Et dum virenti sibilat pinus coma,
Amata priscis vatibus.
15
In astra surgens maximi quaercus Iovis,
Protendit alta brachia:
Suberque iuxta pumicoso cortice
Ramis virescit aemulis
Illic et alnus blandienti gratia
20
Intexit umbris gramina.
Philyraque mollis pervenustis frondibus
Procrescit in sylvae decus.
Hederae sequaces reptitant per arbores,
Viridique nexu vestiunt.
25
Et molliores mutuis amplexibus
Vites maritantur pyris,
Ac dum subinde vinciuntur arctius
Tegunt amores frondibus.
O quam virenti fronde sylvescit nemus
30
Cum verna cypris incalet.
Platanus in altum porrigit laetum caput
Ascita ad umbrae gratiam,
Mutansque proprium quotannis corticem
Inter virentes arbores,
35
Audax renidet cum iuventam respicit
Velut resurgens laetior.
Neque haec rigari postulat dulci mero,
Aut amnium nimphas petit.
Lotos per orbem turbinat comas suas,
40
Lotos sacrata Cyntio:
Vbi grata me Dryas revisit, et comi
Lepore alumnum detinet.
Sylvam hanc tuetur Curus, et capripes deus:
Tuentur et Satyri leves.
45
Iuvat videre laureas Daphnes comas,
Floresque cum baccis suis.
Illic strepentes conqueruntur alites,
Varioque certant murmure.
Et interim discursitant damae leves,
50
Lepusque subsilit pavens,
Proludit antris et cuniculus falax,
Sylvaeque cultor hinnulus
Et histrices acuminatis spiculis
Minantur, et tamen placent,
55
Seu tela vibrant saeviente praelio,
Seu mitiores lusitant.
Quantum propinqui floret horti amoenitas .
Cum consitis abietibus?
Seu te virentes floreis pratis comae
60
Seu cultus herbarum capit,
Vtcumque sit parantur illa commoda,
Quae molliter curas fovent.
Et o beatum, qui sub antiqua ilice
Liventis expers ambitus
65
Vel sacra vatum curat, aut doctum otium
Curis solutior fovet.
Sic ille nil miratur aestus principum,
Nec sceptra regum suscipit.
Sed in virenti detinetur gramine,
70
Et se reservat posteris.