Francesco Maria Molza Dido 1

Testo base di riferimento: P. Serassi, 1747

Cura dell'edizione digitale: Michela Naccari

Altre sezioni


Ergo ne ventosum classis transvecta per aequor

      Ibit in Ausonias perfidiosa plagas?

Ergo etiam thalamis illuserit advena nostris,

      Advena vix turpi lapsus ad igne fuga?

5

Advena, quem toties indignans expuit aequor,

      Credula cui Regni sceptra gerenda dedi?

Ille feret nostrum peregrina per oppida nomen,

      Exuviisque meis ibit onusta ratis?

Parce aquilo, rogo parce rati, vehit illa pudorem,

10

      Qua bene femineus merce superbit honor.

Dum spoliis pretiosa meis secat aequora navis,

      Deprecor ah tantae classica rauca rati.

Non freta Peliacae proscindit filia silvae,

      Nec gerit incurvo vellera rapta sinu.

15

Dardana nat classis, classis pudor abditus alveo

      Navigat, heu furis praeda superba Phrygis.

Forte tumescentes, Latio frustrata, per undas

      Si cadet irato percita cymba salo:

Qua meus ah quondam pudor irritus enatet alno,

20

      Ne meliore mei naufraga parte cadam?

Manibus et quondam querulis novus exprobet hospes,

      Hic tuus, o Dido, naufragus ivit honor.

Quid loquor heu demens, aut qua spe perdita notior,

      Votaque cur odiis narro pudenda meis?

25

Carbasa non ne vides gravidantibus incita flabris?

      Illa tuae, Dido, sunt monumenta necis.

Illa fluunt, refluuntque tui vexilla pudoris,

      Transfuga quem ficto diruit ore latro.

Improba perfidiae suspendunt signa rudentes,

30

      Quaeque vehit navem, devehit unda fidem.

Sic qui Cecropio tulerat stipendia tauro,

      Illusit thalamis, Regia Nata, tuis;

Et devota domum retulit periuria navis,

      Altaque ab antennis lintea furva tulit.

35

Quaeque tremunt rapti miseranda trophaea pudoris,

      Praeludunt fatis, prodita Nupta, tuis.

Externata malo sed non frustra obstrepis auris,

      Frigidulosque cies voce tremente sonos.

Scilicet ut lentos incurvat gurgite remos

40

      Theseus, et ventis carbasa feta tument:

Lumina perpetuis absumens fletibus Aegeus

      Despicit optatae vela timenda ratis;

Et formidatum Nati in sua funera funus

      Provocat, et verum falsa pericla creant.

45

Vlta tuum saltem cecidisti Ariadna pudorem,

      Aversaque preces non bibit aure Deus.

Quasque tuis lacrymas negat ossibus impius hospes,

      Has, licet invitus, Patre cadente dabit.

Nec Pater infandum qui dedecus hauriat olim

50

      Ex Ariadneo fure superstes erit.

At meus incolumis iam navibus imbuit aequor

      Hostis, et e nostro litore victor abit.

Ergo ne Didonis statuet vexilla subactae

      Improbus, et Latios cernet inultus agros?

55

Dicar ego extincti lectum temerasse Sichei?

      Dicar? ut heu nostris rideat ille probris?

Dicar, ut Ausoniae narrantis pendulae ab ore

      Illudant tacitae crimina tanta Nurus?

Aestuet ah potius convulsa per aequora classis,

60

      Et fera periuros obruat unda Phryges.

Naufragium quid inane meo formido pudori?

      Iam periit scopulo, quo perit acta fides.

O quoties scopulum tepido suspiria vento,

      Et fletus quoties contudit unda mei.

65

Efferus ille tamen veluti Marpesia cautes

      Perstitit in rabidis imperiosus aquis:

Ille gerit cautes scopulosque in corde latentes,

      Qui potuit lacrymis non lacrymare meis.

Caecus amor fratrem, non implacabile saxum

70

      Credidit, et nostrum per mare rexit iter.

Protinus allisus periit pudor impete vasto,

      Naufraga cum socio est vincta pudore fides.

Ergo nihil superest, furialia classica venti

      Sumite, contorto turbine tela fremant.

75

Quid magis exoptem, ut sceleris vestigia nostri

      Non relegat serus post mea fata Nepos?

In media scribantur aqua, fractisque carinis

      Fluctuet instabili littera ducta salo:

Littera sed quid erit? miserae vestigia flammae,

80

      Quae statuet medio fracta carina mari.

Monstrum ingens fax scripta in aquis: dabit unda litura,

      Nec feret aeternas per vada salsa faces.

Ergo Aquilo freta contorque, maris unda dehiscat,

      Rursus et impatiens sidera ad alta volet;

85

Si tuus adversis solitus concurrere ventis,

      Montis et impositi frangere claustra furor,

Nescit in Aeneam rapidis saevire procellis,

      Si mare mulctantes volvere nescit aquas:

Suspirans cor ventorum auxiliare tributum

90

      Pendit, et ex oculis fluctuat unda meis.

Haec pontum sternet, calidis suspiria flabris

      Ponti concutient aequora fusa oculis.

Naviget haec Praedo, sed amantibus obrutus undis

      Moribus inficiet dulcia fata suis.

95

Forsitan, aut fallor, lacrymis animabo carinas,

      Errabitque meo Troica Nympha lacu.

Aut potius Syren moestum queribunda per aequor

      Conciet in lacrymas corda proterva Phrygis.

Decipior, tempusque tero, tibi Dardane Praedo,

100

      Imprecor, irati ventus, et unda ruant.

Mox ubi concidero violato sancta pudori

      Victima, et abluerit probra nefanda cruor;

Ipsa ultrix adero, laeso furibundus ab ore

      Spiritus expirans perfida lina ruet;

105

Pectus et iratos iaciens e vulnere fluctus

      Obruet ultori Troica ligna freto.

Ipsa ultrix adero; vivoque sub aequore vivens

      Scylla ferox Prygibus, vasta Carybdis ero.