Ad Ludovicum Dominicum

Quid isthic geris, o Amice rerum

Licet carcere laxiore clausus,

Cinctus atque sacra virum corona?

Vales? Et memor es sodalis arcto

5

Qui adhuc carcere detinetur, et cui

Nulla copia sit tui fruendi?

Docta quid tua nunc facit Camoena?

Silet? Non equidem reor. Soles qui

Bonis in studiis locare quicquid

10

Est oci tibi, vel quietis unquam.

Si recte tibi, si secunda vota

Gratias ago Dis; sed obstinatum

Hoc silentium et odi, et improbandum

Semper duxi, ut amarulenta pestis

15

Verae amicitiae quod esset fertur.

Quare quicquid habes tuo sodali

Mitte, sic etenim levabis altum

Quem adhuc cordi premit dolorem, et illum

Tuae candidae amabilisque Musae

20

Hac dulcedine tractum, et hoc lepore

Reddes immemorem, quod optat, huius

Longi carceris. Idque amabo amicum

Candidissime Ludovice fac sis.