1. ad illustrissimum et reverendissimum dominum
Albertum Valerium, episcopum Famagustae et coadiutorem Veronae
ode prima

Convexa coeli dum laquearia

Aurata stellis trans liquidum

Lunaeque nocturnos labores

Mente stupens, opera alta miror:

5

Timore sancto concutior tremens,

Rerumque tantarum ille opifex Deus

Quid sit, laboro scire, quantum id

Mens agitans spaciatur alte:

Supra illum Olympi circuitum ultimum,

10

Spheram et Supremam, materia procul,

Infraque multum, longe et omni

Orbe loco, atque die, atque nocte.

Licetne dicam? Quod fuit antea,

Quam mundus et quae continet ambiens:

15

Quod splendet in te te usque in ipso

O Valeri, magis extra Coelum.

Sed tu Adrianum gloria principum

Divine princeps, praesidium et

Ecclesiae, mi vellis aurem,

20

Maxima ne resonem ista parvus.

 

2. ad Veronam ode secunda

Talem esse quis putaverit

Verona te, ni viderit?

Quis protinus te non amat,

Et patriam non elegit?

5

Amoena praeter coeteras

Vrbes, et antiquissima,

Puro salubris aere,

Cunctis abundans artibus,

Scatensque rebus omnibus,

10

Nec non decoratissima

Viis, foris, palatiis,

Templis, theatris, arcubus,

Thermis lacuque et flumine,

Armis corusca et literis,

15

Viris et inclytissima,

Munimine et fortissima,

Qua nuda splendet Veritas,

Fidesque et vera charitas,

Et Aequitas et Gratiae,

20

Consortiumque Coelitum:

Es una vere? At nomina

Mutare tempus est tua.

Romana iamque suscipe,

Et Valerona persones

25

Antistite hoc santissimo.

 

3. in nuptias Fantini et Irenes ex illius
d. d. Spilimb. ode tertia

Collis in alto vertice

Vsque virentis Delphica

Arbore, presignis rosa,

Et foliis Deum matri sacris,

5

Iuliaci, o Castrum Fori

Ad Tiliaventi vada

Lympidioris fluminum

Italiae, viris clarissimum.

Nomine Spilimbergum, ut fluis

10

Divitiis, ac optime

His frueris: sic difluas

Laetitiae tibi gaudens nova

En modo Fantinus tui,

Ac patriae magnum decus,

15

Tam similis Patri, quam avo,

Et reliquis suis maioribus,

Postulat Irenen sibi,

Quae specie vincit Deas,

Aemula Matris nobilis,

20

Progenita Henrico illustri Patre,

Hos moduler quo carmine?

Hos resonem qua barbito?

Ast Hymenaeo do Lyram.

Hymen amantibus vult dicere

25

Vrania natus loquor

Connubii vobis Deus.

Praepropero huc veni gradu.

Sit mora nulla vestris nuptiis

Sedibus altis Aetheris

30

Concilium laudat Iovis,

Prorsus et illas Iuppiter.

Sit mora nulla vestris nuptiis.

Vociferarunt Coelites

Vsto videntes pectore,

35

O Hymenaee Hymen adi.

Sit mora nulla vestris nuptiis.

Aurea quae vincla affero,

Atque iugum istum gemmeum,

Servitium dulce indicant.

40

Sit mora nulla vestris nuptiis.

Nupta, maritus, filius,

Tres numero, unum scilicet:

Plus alliis sese iuvant.

Sit mora nulla vestris nuptiis.

45

Aurea, nostro munere,

Secla subibunt ferrea

Ob sobolem vestram auream.

Sit mora nulla vestris nuptiis.

Obsequium, Hymen, mutuum,

50

Obsequium, Hymen, liberum:

Imperio nil discrepat.

Sit mora nulla vestris nuptiis.

Iam ligo, iungo arctissime

Vnanimes vos, ut cito,

55

Progeniem detis parem

Sit mora nulla vestris nuptiis.

Vivite laeti sumite,

Omnia laeti sumite

Ad thalamum quae pertinent.

60

Est mora dempta vestris nuptiis.

 

4. de Deo ode quarta

Aeternus, infinitus, absque corpore,

Rerum creator omnium

Deus, Deus, quid est? Quod est supra ultimum,

Circumque Coelum altissimum,

5

Verum quid illud? Terra non neque Aqua quid,

Neque Aer Ignisve, aut vapor,

Nec quicquam ab his. Quid ergo? Vis purissima,

Occulta, simplicissima.

Non ne est ubique? Rebus est in omnibus

10

Mundi extra et intra machinam.

Magnum nefas mortalibus, nefas sacrum

Velle ire supra sydera.

Sed cogitare et haec mihi loqui invicem

Cogor stupore maximo.

 

5. in obitum unicae suae filiolae ode secunda

Virgungularum maestula

Quo non cohors haec se movet

Cum flosculis, dans lacrymulas;

Tollensque tristes voculas:

5

Quo tenditis? Quia occidit?

Vestram domum nos flebilem

Imus, comes tam blandula

Venustula, et iocundula

Quae erat, Lucretioliola,

10

Est lucis aura nudula:

Imus corollam texere

His ul timis munusculis

Heu nuncium misellulum

Misellulo paterculo

15

Foris reverenti domum,

Suam evolasse hinc animulam:

Laudabiles puellulae

Praeite, odores nescite

Meae Lucretioliolae

20

Non parvulae, sed maximae,

Cum maximus sit hic dolor,

Ea usque flenda filia.

 

6. in obitum perillustrissimi
d. Erasmo Valvasoni ode sexta

Plenus funere quo feror?

Plenum morte nova quo atrox,

Et tristis me agitat furor?

Insanire volo, et mori

5

In luctu atque doloribus,

Heu ille, heu, patriae pater,

Nostrum praesidium et decus,

Vates inclytus occidit.

Ille Erasmus, ego, sub hoc

10

Vasto et marmore, proh dolor.

Vivo parce lapis mihi.

Vivo et sentio mortuus.

Est in me pro anima dolor

Amisi, heu, capitis mei.

15

Hoc sum sensibilis, sine

Sed nunc sum capite, heu, meo.

Sed nunc sum nihil,

Prater tristitiam feram.

 

7. ad Beatissimam Matrem
semper Virginem ode septima

Axis stelliferi decus,

Sydus propitium mari,

Vagis Regula Navitis:

Iactatae et lacerae meae

5

Hoc coeco in Pelago rati

Fulge, nubila dissipans,

Ventorum et rabiem feram.

Quaeso hoc sollicita prece

Per solis radium tui

10

Conceptum meritissimo.