Titi Vespasiani Strozae
poetae illustris in Eroticon
ad Divum Herculem Estensem praefatio.
Adloquitur librum
Vade liber securus ad Herculis aedeis
Nam facileis aditus regia mitis habet;
Nec vereare, licet magnis ego vatibus impar
Sandalias biberim non Heliconis aquas;
5
Scis tamen ut nostras viridis Venus aurea myrti
Non dedignetur cingere fronda comas.
Vade igitur, nec te properantem proxima tardent
Atria, magnanimi nobile regis opus;
1a
Parve liber, quamvis doctis ego vatibus impar
2a
Sandalias biberim, non Heliconis aquas,
3a
Vade tamen divi securus ad Herculis aedes
4a
Nam faciles aditus Regia mitis habet.
5a
Sed neque dum properas mirantem Iulia tardent
6a
Atria, magnanimi nobile Regis opus
Nec tot clara tuos teneant palatia cursus,
10
Singula dum cupidum cernere pulchra iuvat.
Iuncta foro delubra petes, superosque rogabis
Vt ceptae praestent omina fausta viae.
Protinus ingenti transgressus limine templi
Magnorum statuas tres venerare Ducum.
15
Alberti ad laevam tibi erit senioris imago
Qui gerit augusta sceptrum paterna manu.
Ille suas urbisque simul firmavit et auxit
Pontificis claro munere dignus opes;
Caelatusque patris magni venerabile nomen
20
Civibus ostendit, partaque iura lapis.
Pars adversa fori, quae proxima cernitur aulae,
Non minus ornatu conspicienda suo est.
Nicoleos ibi marmoreo sublimis in arcu
Insidet aurato pacis amator equo.
25
Grandibus hic meritis hominum sibi pectora vinxit,
Certus amor populi deliciaeque sui.
Filius hunc iuxta solio spectatur in aureo,
Borsius illustres maximus inter avos.
Ille novum primus nostrae decus addidit urbi,
30
Altaque iam fama contigit astra sua.
Hos pietate pari colimus, semperque colemus,
Hos omnes patriae sensimus esse patres.
Quos ubi transieris, postesque intraveris altos,
Incipe marmoreos dexter adire gradus.
35
Occurrent spatiosa tibi coenacula per quae
Ad magni thalamos Herculis ire datur.
Sed cave ne pictis radians laquearibus aurum
Spectanti longae sit tibi causa morae.
Ad dominum propera quem postquam videris, illi
40
Coetera postpones quae pretiosa putas.
Fac valeas animo, divini luminis ardor
Ne visus hebetet corde stupente tuos.
Ille quidem facilis, nec te, nisi fallor, euntem
Despiciet, placida suscipietque manu.
45
Sed licet auratos tibi purpura vestiat artus,
Sit bene compositis littera picta notis,
Et quamvis cultu possis non vilis haberi,
Haud tamen id satis est, res nisi certa probet.
Non ebore et gemmis, non auro vera paratur.
50
Nobilitas, aliquid maius habere decet.
Nam virtutis opes tantum ornamenta putantur
Quos fortuna sua datque rapitque manu.
Haec igitur nequeunt generosum reddere quemquam;
Causam in se virtus nobilitatis habet.
55
Qua re, ne similem Princeps te iudicet umbrae
Quae norit nullos edere verba sonos.
Oscula cum dederis felici debita dextrae,
Sis memor haec regi dicere verba meo:
Summe ducum quo non alius vel nomine maior,
60
Nec bello melior, vel pietate prior,
Stroccius haec iussit me limina Titus adire,
Qui tua sincera numina mente colit.
Cuius certa fides, variis tibi cognita princeps
Casibus, extremum stabit adusque diem.
65
Ille sub auspicio, primis quae luserat annis
Haec prodire cupit qualiacunque tuo,
Maior ut accedat scriptis ex nomine tanto
Gloria qua tecum vivat et ipse diu.
Nec velut egregiam me rem tibi dedicat auctor
70
Quaeve sit Herculeo digna supercilio;
Sed potius, ne quot meritis et qualibus illum
Prosequeris memorem se minus esse putes.
Sume libens animus quicquid tibi deditus offert,
Non data, mens dantis respicienda tibi.
75
Non aspernantur puro nos corde ferentes
Supplicibus votis munera parva Dei.
En quoque terrarum atque hominum cui summa potestas
Peneque coelitibus par, imitare deos.
Et licet imperii te moles occupet ingens
80
Assiduis curis detineatque sibi
Fronte tamen placida, si quid praestabitur oti,
Respice ad haec praesens quae tibi dona fero.
Invenies aliquid teneros hic praeter amores,
Iudicio damnes quod minus ipse tuo.
85
Teque, tuaeque leges clarissima nomina gentis
Ac celebres fama quos canit ille viros.
Addita sunt etiam pedibus nonnulla solutis,
Texta sit ut varia nostra corona rosa.
Vtque reor proprium, quod postera forsitan aetas
90
Sit lectura, tibi nunc meditatur opus
Talia magnanimi per te referantur ad aures
Herculis o Domino care libelle tuo.
Sedulus haec postquam mandata peregeris, ut nos.
Diligat, hoc nimium ni putat esse, roga.