17. ad Marcum Venetum magnis laudibus eius ingenium
prosequentem quaerentemque cur leviora consectando
altiorem materiam non aggrederetur
Me tua, Marce, novo celebratum carmine musa
Bellerophonteis vatibus inseruit.
Magna tibi a nobis debetur gratia, nec me
Immemorem tanti muneris esse decet.
5
Non tamen his adeo confidere laudibus ausim
Vt me, quod non sum, turpiter esse putem.
Haec est causa, leveis quod scribam semper amores,
Magnanimi veritus tangere facta Ducis.
Namque ea divini virtus et gloria Borsi est,
10
Poscat ut egregii nobile vatis opus.
Quod si forte meos lusus contempseris, aut tu
Magna cane, aut simileis ede poeta iocos.