13. in Ioannem Antonium Gattamelatam

Te quoque, Ioannes Antoni, immitia fata

      Morte, licet doleant, eripuere tamen.

Clara tibi facies, nec non victricia signa

      Inque acie virtus fulminis instar erat.

5

Vnica spes hominum, nam tu iuvenilibus annis

      Ingenio fueras et gravitate senex.

Gattamelata pater, decorant pietasque fidesque.