Alessandro Braccesi carmina 1, 17

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1943

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


17. ad Floram gratulatio consecuti desiderii

Tandem optata meis fulsit lux candida votis,

      Venit post miseros una beata dies:

Flora meas tandem est longas miserata querelas,

      Audiit assiduas facta benigna preces.

5

Advenit iucunda quies memorabilis omni

      Tempore, carminibus saepe notanda meis.

O mihi lux merito niveis numeranda lapillis,

      Delitias inter semper habenda meas!

O mihi lux superum nutu concessa benigno,

10

      O faustos inter lux redigenda dies,

Qua mihi vel dabitur nunquam foelicior ulla

      Eveniet posthac candida nulla magis,

Sole magis splendens, radiis cum fulget obortis,

      Sydere lucidior, candidiorque nive!

15

O lux, cui similis mihi si contingat amanti

      Altera, me superis feceris esse parem -

Nam mea tum latis non mutem gaudia regnis,

      Nulla mea certe gloria maior erit -,

Foelix ille quidem, placidam est qui nactus amicam,

20

      Foelix, cui dominae ianua blanda patet!

Non mihi si dono Florentia tota daretur

      Ac fierem princeps solus in urbe mea,

Promissam domina tentarem spernere noctem,

      Dulcia desererem dona parata mihi.

25

O ego quae vidi, feci, tetigique, tulique,

      Haec animo nunquam sunt abitura meo:

Singula quae posset vel mens comprehendere nulla,

      Pagina vel doctis nulla referre notis,

Quae tantum meminisse iuvat, ut nulla voluptas

30

      Extiterit maior, sitque futura mihi.

Attalicos alii nummos, ac divitis aurum

      Possideant Croesi, lataque regna petant,

Ipse ego, dum teneras potero tetigisse papillas,

      Dum Veneris facili sumere poma manu,

35

Suppositos et dum potero pressisse lacertos,

      Et dum furtivum carpere basiolum,

Cetera despiciam, nec me res ulla movebit:

      Haec ego divitias imperiumque puto.

Talia vos nobis concedite gaudia, divi,

40

      Saepe, et opes aliis imperiumque date.

At tibi pro meritis quae munera digna rependam,

      Flora, tuis, gratus quae tibi dona feram?

Nam tibi si quicquid tellure includitur auri,

      Fert Tartesiaci quicquid harena Tagi

45

Donarem - tantum tibi nos debere fatemur -

      Officio facerem non satis ipse meo:

Sed me perpetuis devinctum nexibus, omne

      In tempus voveo, cara puella, tibi;

Iusseris et si me nudos Garamantas et Indos

50

      Ire vel ad Tanaim Sauromatasque feros,

Multa viae non me terrebunt tedia longae,

      Tardabitque meum nec labor ullus iter.