18. Amoris servitium

Esse quid hoc dicam, nisi sit vesana cupido,

      Sit nisi praecipitans indomitusque furor?

En amo, re tandem potior laetorque cupita:

      Venit in amplexus cara puella meos;

5

Quin aditus ad se raro negat illa roganti,

      Atque est ad nutus officiosa meos.

Me colit ac reliquis unum praeponit amantem,

      Nulla viget maior pectore cura suo;

Me vocat illa suum regem dominumque salutat,

10

      Et sibi me iurat carius esse nihil.

Saepe deos illi me servent fida precatur,

      Quaeque suis votis numina solicitans.

Blanditiis mecum certat vincique reluctat,

      Optat amore suo me retinere diu;

15

Nec mea rivalis conturbat gaudia quisquam:

      Flora procos temnit, altera Penelope.

Et tamen insani sunt omnia plena timoris,

      Solicita nunquam suspitione vaco.

Dum fruor, interea me mille pericla futuri

20

      Visa mei torquent invidiosa boni;

Et quod possideo vereor cito perdere posse,

      Cum res nulla diu firmior esse queat.

Haec bona tot forsan subitus mihi casus amanti

      Eripiet - mecum saepe loquor tacitus -,

25

Forsitan et livor nocuus mihi retia tendit,

      Sors quoque me miserum, sors inimica manet.

Nunc queror: heu, quanvis mea sit modo Flora, timendum est

      Ne cras illa quidem facta sit alterius;

Nunc timeo ne me fastidiat, inque priorem

30

      Duritiam redeat, rustica ut ante fuit;

Prodita me vexant nimium modo iura pudoris

      Et laedi vereor artibus ipse meis.

Tristior at solito nobis siquando videtur,

      Sentio tunc diro vulnere corda premi;

35

Sique domi festis se continet illa diebus,

      Hei mihi, curarum milia quanta nocent -

Dicimus: aegrotat, sive est irata, vel ardor

      Hanc aliquis coepit solicitare novus -;

Lumine si praeter solitum me forte minaci

40

      Aspicit, omne mihi tunc perit ingenium,

Frigidus et circum trepidat praecordia sanguis,

      Supplicium maius tunc milii morte subit;

Durior at nostris siquando nutibus obstat,

      Qui vivant, reliquis sum miser ipse magis;

45

Interdum niveo si pallor inhaeserit ore,

      Aggreditur quantus pectora nostra dolor;

Si socia adfuerit non cognita, lena timemus

      Ne sit ab impuro fallere missa proco.

Dispeream, si ferre queo det ut oscula mater,

50

      Si solito hanc frater laetior inspiciat;

Invideo, secum quod dormiat illa sorori,

      Tangere quod dominae pectora nuda licet.

Omnia me laedunt, timeo secura, fateri

      Cuncta pudet ne sim fabula nota nimis:

55

Tam grave servitium miseros comitatur amantes,

      Implicat et dire tam grave colla iugum!

A me siquis amor quid sit nunc forte requirat,

      Is mea verba, precor, pondus habere putet:

Est amor immitis speties male sana furoris;

60

      Solus amor nescit rebus habere modum.