26. similis querela

Huc, infoelici quicunque teneris amore,

      Huc ades, et miseros excipe, quaeso, sonos,

Huc, cui surripuit sors importuna puellam,

      Fer gemitus tecum tristitiamque simul!

5

Evocat ad lachrymas huc vos mea Musa peremnes,

      Quas me crudelis fundere cogit amor:

Hic, ubi conspicuus magnus bellator in armis

      Me miserum fregit ceu solet hostis atrox,

Victor ut impositis vinclis spoliisque potitus

10

      Exitio premeret me magis ille gravi.

Proh dolor, heu, cara memet seiunxit amica,

      Heu, dominam rapuit perfidus ille mihi!

Propter quam fuerat non me foelicior alter,

      Nec fuerat nostro laetior ullus amor:

15

Hanc modo sed nequeam cum cernere, ut ante solebam,

      Heu, nostro non est tristior ullus amor.

Sed, postquam amisi solatia, gaudia, risus,

      Atque voluptates, delitiasque simul,

Nil, nisi mors, nostrum potis est sanare dolorem,

20

      Quae me iam tantis eximat una malis.

Sed, prius emoriar, versis ad sydera palmis,

      Hoc rogo vos supplex numina sancta deum:

Vt possim dulcem praestate videre puellam,

      Et possim tantum dicere: "Flora, vale"!