12. ad Marsilium Ficinum

Ingenio meriti si praeberentur honores,

      Sique forent doctis praemia digna viris,

Magne Ficine, diu tibi iam diadema fuisset

      Impositum, capiti debita signa tuo,

5

Inque sacerdotes merito colerere priores,

      Teque ego nudarem praetereunte caput.

Auctores monumenta suos si clara sequuntur

      Ingenii, et docta scripta notata manu,

Nulla tuum nomen poterit delere vetustas,

10

      Ac tibi, crede mihi, fama peremnis erit;

Scripta legunt quoniam tua iam vulgata Britanni,

      Illa Thomitani gensque Sabaea legunt,

Vt taceam nostros, quorum versaris in ore

      Et qui te in caelum laudibus usque ferunt.

15

Ast ego cur tenui calamo tibi dicere laudes

      Tento? Quid haec raucis versibus ipse cano?

Dulcius eloquium nanque haec maiusque requirunt,

      Et magis exculta sunt celebranda lyra;

Haec ego sed magno succensus amore notavi:

20

      Da veniam, nisi te carmina digna leges.