Alessandro Braccesi epigrammaton libellus, 12

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1943

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


12. in Lucilium semifatuum

Myrtea, Syllani, componite serta, poetae,

      Pinguia quae purgent tempora Lucilii.

Burchius Aoniis migravit collibus alter,

      Qui quoque nimirum carmen inane facit:

5

Lucilius prisco tanto praestantior illo,

      Quanto hunc extollit Musa Latina magis.

Nam facit hic etiam versus, quos nesciat ullus

      Solvere nec sensus elicere inde aliquos.

Inque illis mugiunt valles, perque ossa tremendus

10

      It pavor, in salsis et mare fervet aquis;

Et modo fluminibus gaudet pluvialis Orion,

      Iuppiter et gravidam nunc pede calcat humum;

Sydera miscentur nimbis, et fulmina terrent

      Caelicolas, coeunt mitia saepe feris.

15

Talia Lucilii ventosi carmina vatis

      Sunt equidem, posui qualia pauca modo.

Quae, nisi inane, sonant nihil, et sunt turgida tantum,

      Sunt aliquid verbo, re tamen illa nihil.

Et tamen est adeo vanus tumidusque, poema

20

      Ridiculum propter, bellua magna, suum,

Vt vos hinc veteres omnino haud nosse poetas

      Arguat, indoctos insipidosque vocet,

Sive quod interpres vestrum seu cognitor ullus

      Carminis insani non queat esse sui.

25

Naviget Anticyram quare compellite, vates,

      Lucilium, cerebrum purget ut helleboro.