1. in amorem

Quando diem, haec claudet Spes blanda inimica supremum

      Tempora quae vitae tristia semper alit,

Quae simul emoritur cum lux dulcisque nitensque

      Ante oculos rediens pectora laeta, fovet?

5

Praestita quando Fides, cui Spes et amica sororque

      Extat cara nimis et lachrymosa simul,

Alma Fides, cuius tam rarum cernimus usum,

      Cum morietur? Amor en age, pande mihi!

Omutescis, Amor, leti cum sis mihi causa,

10

      Hae vitae? His mortem sed tamen opto miser,

Et quod tu vivas, error placidissime amantum.

      Surridens Veneris tunc mihi natus ait:

Est mea mors dulcis, vita harum plena doloris;

      Hae cito succumbent, usque manebit Amor.