3. ad Floram

Aurea me torquent facies oculique nitentes,

      Atque premit niveus purpureusque color:

Vrere non tantum mortalia pectora possis,

      Sed quoque caelicolas solicitare queas.

5

Me miserum! Internas comburit flamma medullas,

      Ignis habet semper tristia corda vorax.

Quam formosa, precor, tam sis quoque mitis amanti:

      Da mihi, quod si des, usque beatus ero,

Da mihi quod maius gemmis, quod nectare credam

10

      Dulcius atque auro ditius esse putem,

Quod me foelicem reddet, quod regibus aequet,

      Quod vitae faciat tempora laeta, meae.