1. librum alloquitur

I munus lepido meo sodali

Non dura nimium, libelle, fronte,

Sed qualem tenerae volunt puellae

Inter blanditias iocosque molles

5

Caris coniugibus suis inesse.

Legem versiculis dedere nostris

Aetas et male sobrius magister,

Vt tantum teneras ament puellas,

Vt sint virginibus nihil molesti,

10

Vt molles, lepidi, leves, iocosi;

Quos uxor canat in sinu mariti,

Quos coniux legat in sinu puellae,

Quos discant pueri, senes et ipsi,

Siqui sunt pueris ineptiores,

15

Et castos fugiunt timentque versus.

Nunc ad te redeo, libelle. Felix,

I felix, pete nobilem sodalem

Inter nequitias amoris omnes

Ludentem in gremio suae Cicellae,

20

Cuius lacteolo sinu tumenti

Surgunt aureolae due papillae,

Quas fecit manibus suis Cupido

Maternas imitatus ipse mammas.

O quid coniuge dulcius venusta,

25

Aut quid carius optimo marito,

Quales sunt Miniatus et Cicella?

Sed ne te nimium morer, libelle,

Festina Miniatum adire nostrum,

Qui te tam facili videbit ore,

30

Vt post millia basiationum

Dignum te faciat sinu Cicellae.

Hanc tu malueris, libelle, sedem,

Quam si scrinia regis ampla dentur.