12. auram alloquitur
Aura silvarum nemorumque cultrix,
Cynthiae fessae gelidum levamen,
O quies lassis fugientibusque
Pana Napaeis,
5
Grata pascenti niveas capellas
Propter Amphrysi venerantis undas,
Seu colit gratum nemus atque amati
Daphnidis Idan,
Cynthio semper dea grata, semper
10
Dulcis illius comes, o laborum,
O quies aestus Cephalo virenti in
Vertice Hymeti,
Linque florentis, dea blanda, colles,
Sive in umbrosos gelidosque saltus
15
Maenalos aut parthenio in antro
Lenta vagaris,
Sive spartanis celebrata nymphis
Taygeta aut molles Phrygiae recessus,
Seu tenent verno Zephyro tepenti
20
Litore Baiae;
Hic ubi nostri quotiens amores,
Me sine, et lympha fruitur salubri
Fannia (heu torpet gelidus sub imo
Pectore sanguis),
25
Quae modo in molli studiosa arena
Ludit, et circum niveae sorores
Cursitant pictas vario legentes
Litore conchas,
Qualis in vernis Erycina pratis,
30
Gratiis certans, studio recentis
Deligit flores, modo se fluenti
Abluit amni;
Interim occulto latitans fruteto
Faunus, armentique deus magister
35
Ebibunt molles avido foventes
Pectore flammas.
Huc age et gressus moveas virentis,
Floribus nectens croceos capillos,
Pinnulis afflans roseos odores
40
Ambrosiamque;
Sed leves tecum volitent Amores,
Quisque candentis iaculans sagittas,
Sed meum certent facibus cruentum
Vrere pectus.
45
Vrar, et centum pariter sagittis
Figar, ac de me cupiant triumphum,
Vel levem immitis modo sentiat si
Illa favillam.
Sed quis, heu, nostris calor in medullis
50
Fervet? En quali exagitamur aestu?
Tu meos o nunc relevans calores,
Aura, venito.