4. Patulcidem et Antinianam nymphas alloquitur
Colle de summo nemorumque ab umbris
Te voco ad litus placidum, Patulci,
Teque ab hortis Pausilipi et rosetis,
Antiniana,
5
Aura dum aestivos relevat calores
Et leves fluctus agitant cachinni,
Dum sonant pulsae Zephyris arenae,
Antraque clamant.
Antra vos poscunt, querulaeque arenae;
10
En canunt illinc Meliseus alto
Fistulam inspirans scopulo, canorus
Inde Menalcas;
En adest culta ad speculam et superbum
Dia Mergillina iugum, en capillos
15
Ponit unguens ambrosia, en nitentis
Oris honores
Fingit, alludens speculo. Huc, iuventus,
Huc age, ut spectes oculos et illud
Frontis exemplar, propera, et citatos
20
Arripe gressus.
Implet en carmen nitidus Palaemon,
Subsident colles numerum secuti,
Nympha subnectit choreas, amato
Litore Triton
25
Currit exsultans. Cithara Palaemon,
Saltibus virgo celebrant recessus,
Aequor assultat, properant citatae e
Monte Napaeae.
Ecce procedunt duo ruris astra,
30
Et pedum cantu minuunt laborem;
En favent silvae numeris canentum,
Plaudit et aura.
Accipit blande Meliseus illam,
Hanc Menalcas. E specula propinqua
35
Ipsa Mergillina canit, proculque
Saxa reclamant.
Litus o felix, modulante nympha,
Cui et hi montes, cui et antra, et horti
Assonantque arces procul, atque ab alto al-
40
Ludit imago.