Naldo Naldi elegiae ad Laurentium Medicen 3, 22

Testo base di riferimento: L. Juhász, 1934

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


22. ad Laurentium Medicen

Aurea cum primum Dictaeus saecula princeps

      Condiderat priscis saecula nota viris,

Visa pudicitiae vestigia prima fuerunt,

      Tunc castas tellus coepit habere nurus.

5

Romuleam post haec eadem celebrata per urbem

      Vltima Tarquinio regna tenente fuit,

Candida cum sacri Lucretia casta pudoris

      Matribus exemplum grande dedit Latiis.

At nunc Etruscas similis dea rursus in oras

10

      Ex illo tandem tempore casta redit,

Talia sed sumpsit formosae membra puellae,

      Qualia Tyndariden vix habuisse putem.

Adde, quod et voluit Lucretia casta vocari,

      Cum memor antiqui nominis illa foret,

15

Quae licet humano lateat sub pectore diva

      Atque hominis speciem praebeat ipsa novam,

Attamen, ut primum, Medices tu callide, nosti

      Rite sub humana fronte micare deam,

Illam, qua teneris fueras imbutus ab annis,

20

      Coepisti pura purus amare fide

Et, facies quanquam patria discedere ab urbe

      Dicitur, et Tuscas linquere velle domos.

Nam, cum, Laurenti, non sit mortale, quod optas,

      Cum te nil praeter vota pudica iuvet,

25

Haec, quascunque petat sedes, ubicunque moretur,

      Te, quod semper erit, semper amare decet.