140. ad Petrum Laurentii Medicis filium

Nunc imitanda tibi cum facta domestica dentur,

      Cosmus et hinc atavus, hinc tibi Petrus avus,

Vt patrem referas, tibi tam grave pondus inhaeret,

      Quam gravis Alcidae stellifer axis erat.

5

Nam tot monstra pater durissima vicit, ut illi

      Iam superi cedant fata severa Iovis,

Cum neque iam reges tantum saevosque tyramnos

      Et quoscunque duces Italus orbis habet,

Sed Martem superasse ferum videatur et acrem

10

      Saturnum, quanquam cuncta domanda rapit.

Hunc sed ages patrem, Musis et Apolline dextro,

      Omnia per, quorum te modo raptat amor,

Vt, Petre, divini, Medices, virtute parentis

      Et, puer, ingenii viribus inde tui,

15

Aurea sint populis iterum speranda Latinis

      Saecula, et ut fluvii nectaris instar eant.