81. ad Ioannem Miricam
Cum curis vacuus Meandrianas
Intrassem modo termulas domosque,
Inveni Berecinthie sororem
Aspectu miserabili iacentem,
5
Que testes superos vocabat omnes
Et siquos habet inferos Avernus
In se non fore sponte parricidam
Sed cogi manibus piare culpam
Qua rumor populi urit immerentem.
10
Tam tristi ast ego territus susurro
Accessi propius puella dicens:
"Formarum Scythie perenne sidus
Quid te tam misero dolore torques,
Et celum lachrimabili querela
15
Comples; iam satis et super nitentes
Dum ploras oculi misella turgent;
Vive vel tibi vel benigna ventri!
Nil infans potuit mali mereri
Vt cumque interitu putes luendum
20
Abiecti facinus pudoris a te;
Vno quid perimis duos sub ictu?"