158. in Olintiam formosam et ineptam

Frustra Pierios tu quoque tendere

Nervos et fieri carmen Olintia,

Queris; non si eboris Pigmalionii

Candore ac Tyrie lumine purpure

5

Te natura satis fecit amabilem.

Sacrum iccirco animi prepetis impetum

Qui sublime rapit posse putaveris

Inflammare, aliis dotibus arduum

Indulgetur iter nominis incliti.

10

Si forme egregie haud dura protervitas

Mellitusque lepos oris adheserit

Quem Roxana suis miscet amoribus!

Tu signum veluti marmoris albicas

Et fulgor minii est sub cute Hiberici

15

Sed multo es minio et marmore ineptior.