158. in Olintiam formosam et ineptam
Frustra Pierios tu quoque tendere
Nervos et fieri carmen Olintia,
Queris; non si eboris Pigmalionii
Candore ac Tyrie lumine purpure
5
Te natura satis fecit amabilem.
Sacrum iccirco animi prepetis impetum
Qui sublime rapit posse putaveris
Inflammare, aliis dotibus arduum
Indulgetur iter nominis incliti.
10
Si forme egregie haud dura protervitas
Mellitusque lepos oris adheserit
Quem Roxana suis miscet amoribus!
Tu signum veluti marmoris albicas
Et fulgor minii est sub cute Hiberici
15
Sed multo es minio et marmore ineptior.