Giorgio Sisgoreo carmina 1, 2

Testo base di riferimento: V. Gortan, 1966

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


2. de novem poetis Latinis

Iam novem Musae comites sacrate

Ore facundo cecinere vatum,

Quos tulit Phoebo penitus favente

Lingua Latina.

5

Principem vatum resono Maronem,

Qui canit Daphnym Cereremque flavam,

Cantat argutum superans Homerum

Arma virumque.

Dulce opus nunquid sileam Terenti,

10

Arte qui mores hominum diserta

Scripsit et vicit veteris poete

Scripta Menandri.

Et sales Plauti memoro iocosi,

Qui Iovem priscum faceretque Musas

15

Concuti magno penitus cachinno

Arte faceta.

Barbyton Flacci potuit domare

Tantali mores Venerisque luxum

Et sibi magnum valuit leonem

20

Conciliare.

Naso facunde facilisque vene

Saepius totum canitur per orbem,

Nanque miramur Venerem poete

Ingeniosam.

25

Carmen est culti querulum Tibulli

Cantat infoelix imitans olorem,

Dura nam vati nocuit Neera

Plutoque velox.

Cinthyam blandi, puto sic, Properti

30

Novit occasus simul ac Eous

Et simul novit tenerum poetam

Rex Acherontis.

Passerem doctus resonat Catullus,

Lesbye curam tenere volucrem,

35

Et dolet Cressam scopulo puellam

Coniuge lictam.

Prodigum Musae cano Martialem,

Cui dedit foelix cytharam Thalia.

Ellegans vates epigramma scribens

40

Vivet in orbe.