3. eiusdem de amasia ad amicum

Vt scribis, si te totiens tua Cinthia fallit,

      Obsidet illius pectora dura silex,

Saeva Dionei nec spicula novit amoris,

      Spicula quae exemptum non voluere Iovem.

5

Tempus erit quo se spreti tendebit amantis:

      Et reddet paenas, auguror, ille suas.

Nam si non iuvenis fas est ut discat amare,

      Cum veniet lento curva senecta pede

Et nimium se tunc errasse fatebitur amens:

10

      "Me miserum!" dicet "nunc scio quid sit amor".

Haec tibi certa cano: certo deus edidit ore

      Qui manibus semper tela facesque gerit.

Et scio: quaecumque canit deus iste Cupido,

      Eveniunt: didicit non nisi vera loqui.

15

Et quos sponte suis accingi viderit armis,

      Permittit facili semper amore frui;

Qui vero fugiunt, veluti iuga prima iuvencus,

      Hos miseros paenis afficit innumeris.

Aspice: Narcisus tenerum spernebat amorem.

20

      Non impune tulit, hunc quoque visit amor:

Nam licet imprudens alienos fugeret ignes,

      Effugit vultus non tamen ipse suos.

Ergo tuo, si me curas, iam parce dolori:

      Pendeat et digitis levis harundo tuis.