B. Quintii Aemiliani Cimbriaci Poetae, ac Comitis Palatini
Ode, Dicolos, Tetrastrophos.
Ad Nicolaum Donatum Aquileiensem Patriarcham
Encomiasticos.
Antistes, fidei nobilis arbiter,
Qui sic ab Venetis ducis originem;
Vt sis Chaonia purior alite,
Quae sacrum uolitat nemus.
5
Si quando uacuum dabitur ocium,
Vel cum coelitibus feceris hostiam;
Auditis etiam post epulas reis
Tum uersus legito meos,
Quos nunc ad citharam lusimus, et tuas
10
Laudes sic obiter strinximus: ut queas
Addictam domui Cimbriaci sacrae
Vatis credere barbiton.
Quod si me audieris, si dederis loci
In sacris mi aliquid pectoribus labens,
15
Credar posse feras, et stygios lacus
Docto flectere carmine.
Credar Strymonio blandius Orpheo
Amneis uorticibus sistere concitos,
Inferno et uolucres aethere pendulos
20
Sacro ducere pectine.
Quod si non mereor; tum alitibus malis
Quos cinctus ueneror tempora frondibus,
Proscindam et calamos, ne ferar omnibus
Tristis fabula compitis.
25
Qui frustra fidibus carmina deditus
Vates Aeolius non bene concinam,
Cum possim melius perdere tempora,
Et qui non redeunt dies.