Panfilo Sasso epigrammaton libri 3, 39

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


39. ad Maximilianum imperatorem

Magna parant summos Latii tibi regna triumphos,

      Te manet Ausonii regia quaeque soli.

Romulei te iura petunt veneranda senatus,

      Te senis anguigeri sceptra beata vocant.

5

Quid dubitas? Iam tempus adest. Rex inclyte, quid stas?

      Iamdudum tardas litore solve rates!

Ecce levis placido tibi murmurat aura susurro,

      Nullaque sedato tollitur unda mari.

Poscit equus frenum, clypeos et tela cohortes.

10

      Viribus a nullis spicula missa volant,

Per se letalis vagina liberat ensis,

      Per se balistae moenia pulsat onus.

An melius Phrygiae Berecinthia cymbala matris

      Tympanaque Ismarii sollicitare dei?

15

Adde quod aeratas superum facit ira sagittas

      In sua crudeles viscera ferre duces.

Quid stas? Rostra gemunt, plorant Capitolia, strident

      Exquiliae, Petri limina, templa Iovis.

Imperium Romae si iam tibi Roma dicavit,

20

      An pateris regni iura perire tui?

Magnus magna facit: tu, maxime, maxima; tandem

      Pro Roma, Caesar, Caesaris arma cape.