43. in Sylviam

Cur tibi sum vilis, si me mihi charior es tu?

      Sylvia, num legis lex habet ista modum?

Respondes: "Roseo facies mihi pulchra decore est,

      Auratae quatiunt lactea colla comae,

5

Aemula labra rosis habeo, rutilantia Phoebi

      Luminibus vinco lumina sydereis.

Stemmata me claram reddunt, redduntque beatam

      Et domus et culti iugera laeta soli.

Tu niger es, vili productus sanguine, pauper;

10

      Res tam seiunctae non bene conveniunt".

Sum, (fateor) vilis, pauper, sed fidus amicus,

      Et formam et nummos recta fides superat.

Corporis haec bona sunt: res, sanguis, lumina, tum

      Talia qui curat nihil habet hic animae.