48. in Sylviam

Sylvia, si nostri non te movet improba fati

      Conditio, saltem sors tua te moveat.

Non ego sum qui sum, vitam servare cadentem

      Non mihi sed propter, Sylvia, te cupio.

5

Est tua nam cordis si dulcia pignora perdo

      Res mala; te damni, me dolor anget atrox,

Immo dolor crucians nimium violentus et acer

      Et damni perdent, Sylvia, te miseram.

Si non inspicies igitur, duo sub Styga corda

10

      Mors simul atque animas distrahet una duas.