Panfilo Sasso epigrammaton libri 3, 50

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


50. Ioanni Matheo Averoldo

Si quis bina mihi sextertia mittere tentat,

      Declamas: "Sunt haec munera parva nimis".

Si quis purpureo saturatas murice vestes,

      Declamas: "Sunt haec munera parva nimis".

5

Carpathio si quis natas in litore conchas,

      Declamas: "Sunt haec munera parva nimis".

Sardonycas si quis grandes grandesque smaragdos,

      Declamas: "Sunt haec munera parva nimis".

Argentum, mensas, aurum, chrysendeta, vernas,

10

      Iugera, declamas: "Omnia parva nimis".

At quidcumque mihi dat hoc pro munere magnum est.

      Gausapa magna satis, penula magna satis.

Quas mihi Croesus opes furiosa mente negavit,

      Haec mihi sunt, haec sunt munera parva nimis.

15

Illa quibus careo non sunt mihi munera toto,

      Quod non dant plus est, sat mihi dimidium.