Panfilo Sasso epigrammaton libri 4, 35

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


35. de repentina Ioannis Maii morte

Mortis Ioannes subitae quod spicula sensit,

      Quod petiit Stygii tam cito Ditis aquas,

Non sine mente Iovis factum est. Nam quicquid in orbe

      Nascitur, imperio statque caditque Iovis.

5

Quicquid agunt superi iustum est, non sydera possunt

      Criminis iniusti turpia signa pati.

Ille igitur merito cecidit; sed discite quare:

      Esset ut uxoris gloria nota suae,

Quae dum vivus erat thalami sub lege iugalis

10

      Non poterat lumen fundere pressa suum

Ingenium, mentem, mores, animumque virilem,

      Casta nec intactae dona pudicitiae,

Vxorem sed se noscens vir clarus ut esset

      Claudebat sancti pectoris omne decus.

15

Est sua nunc quoniam, veluti sol spargere coepit

      Lumina, cum ventus nubila densa fugat.

Pergama facundus si non vidisset Vlixes,

      Non nunc Penelopes tangeret astra pudor;

Vixisset Brutus, tunc non tam clara fuisset

20

      Portia, non vivo foemina clara viro est.

Sub duce qui pugnat miles, non clarior illo,

      Illo sit quamvis fortior, esse potest.