Panfilo Sasso epigrammaton libri 4, 37

Testo base di riferimento: M. Dussin, tesi di laurea Università degli Studi di Padova, 1987-88

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


37. de repentino casu Ioannis Maii

Mors superat fatum, fatis ne credite: possunt

      Mutari. Variat stamina quaeque soror,

Non est fixa dies vitae, non terminus ullus

      Nullaque sub certo foedere iura manent.

5

Cuncta regunt subiti casus mortalia, morti

      Quisque potest iuvenis cedere, quisque senex.

Nam qui tam subito cecidit nunc funere maius

      Debuerat coeli vivere lege diu;

Dives enim, largus, claemens, hilarisque piusque

10

      Et probus et valido corpore fortis erat.

Munera fatorum sunt haec, his noscimus illum

      Tam cito fata virum non voluisse mori;

Mors voluit potuitque suis saevissima telis

      Et clam sub Stygios hunc tulit atra lacus.

15

Sydera decepit, parvo nam tempore sanus

      Infirmus, vivus mortuus atque fuit.