109. ad eundem

Mortuus est vates poterat qui tempore parvo

      Condere Phoebea carmina docta lyra,

Carmina quae vivent sparget dum lumina Titan,

      Dum mare nimbosis fluctibus astra petet.

5

Hoc decus est ingens, haec maxima gratia, versus

      Victuros nulla condere posse mora.