131. de Hyla ad Pomponium Laetum
Vt flos impresso languet contusus aratro,
Vt riget amissa spina relicta rosa;
Sic mihi sordet Hylas vitio pollutus iniquo,
Et penitus toto decidit ex animo.
5
Decidit albus Hylas, fuscus successit Iollas;
Hic solus nostro dignus amore fuit.
Est aliquid libasse simul Permessidos undas,
Musarumque choris applicuisse manum.
Languet amor, tenerae quem iunxit gratia formae,
10
Quem peperit virtus alma, perennis erit.