Girolamo Balbi carmina, 210

Testo base di riferimento: J. von Retzer, 1791

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


210. ad Hieronymum Balbum Elegia

Balbe Teramnaeo non concessure Lycurgo,

      Maxima Castalii gloria, Balbe, lacus,

Quid tibi cum populo, gelidus quem circuit Albis,

      Et cum caeruleo quid tibi Danubio?

5

Scilicet Hetruscas valles, et Romula Tempe

      Deseris, et magnae littora Parthenopes,

Arctoasque hyemes, aeternaque frigora quaeris,

      Et iuvat in nostra vivere barbaria.

Num tandem hic aliquis Musis accommodat aures,

10

      Plaudit et ingenio, carminibusque tuis?

Sentit et aequantem violenta tonitrua linguam,

      Mirandum et Pylio, Dulichioque sonum?

Tolle Augustinum, Sslechtam, Sslechtaeque sodales

      Doctiloqui, et sylvis, fluminibusque canes.

15

Pulsus ad extremos lachrymosa voce Tomitas,

      Exilium deflet Naso Poeta suum.

Tu loca sponte colis Dircaeae ignara cohortis,

      Atque Tomitano barbariora solo.

An veluti Niobes coniunx, et Thracius Orpheus

20

      Mulcebis fidibus saxa, ferasque tuis?

Durius at saxis nostrum est genus, ipsaque semper

      Phoebaeam impediet Martia turba Lyram.

Nam quamquam potuit mores, et corda ferocis

      Italiae Samius composusse senex,

25

Attamen e doctis rediens Anacharsis Athenis

      Non potuit Scythicam flectere duritiem.

An quia continuo lapides tenuantur ab usu,

      Continuoque perit vomer aduncus agro;

Sic tuus Albigenas auratos ore Medusae

30

      Molliet, in carnem restituetque labor?

Id si praestiteris, pecudes volitasse putabo,

      Et credam lepori terga dedisse canem.

Ipse sub hoc certe coelo prognatus, et unda,

      Cui patriae toties immaduere manus,

35

Arva Phalanthaei tecum peragrare Tarenti,

      Hesperiae et mallem moenia pulchra tuae.

Sed quare haec animum torquent praesagia, meque

      Venturis prohibent fidere temporibus?

Si ratio potuit Libycos mutare leones,

40

      Indere et Hyrcanis vincula dura feris,

Sanguine Cyniphei si Adamas mollescit ab hirci,

      Indomiti subeunt si iuga panda boves,

Et tua mutabit nostrum sapientia vulgus,

      Parrhasio pellet barbariemque lare.

45

Quin etiam Aonium si fallet opinio vatem,

      Et tua vota Noti per freta vasta ferent.

Non tamen est animus rectis illudere coeptis,

      Aut tibi propterea dicere, Balbe, diem.

Sed veluti medicus, quamquam non profuit aegro,

50

      Solo conatu saepe placere solet;

Sic ego Balbaeum studium, curasque probabo,

      Quamquam a proposito destituere tuo.