Michele Marullo epigrammaton libri 4, 34

Testo base di riferimento: A. Perosa, 1951

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


34. ad Ianum Medicen Petri Francisci filium

Amorem ocellis insidentem fulgidis

Vidi beatae Ruverae

Charitesque circum et Dionen auream,

Spretis Cytheris dulcibus.

5

Hic me volentem aut arma principis mei

Devota fari patriae

Tuasve laudes, Iane, et antiquum decus,

"Quo raperis, imprudens?" ait.

"Tun tot virorum, tot poeta virginum

10

Meusque longum signifer,

Vnam relinques Ruveram indictam meam?

O immemor nostrae facis!

An post Neaerae funera et tristes rogos

Tu quoque iam Amorem negligis?

15

Habuit, fatemur, illa et ardentes faces

Et nostra secum spicula

Multosque saepe matre, multos impotens

Me quoque vetante torserat:

Verum ipsa coelo dignior tandem suo

20

Templis deorum internitet.

Nos tot beatis utpote excussi bonis,

Quae nulla reddent tempora,

Moesti tenebris egimus vitam diu,

Acturi in omne saeculum,

25

Ni paeti ocelli Ruverae et flavus decor

Collo iacentum crinium

Vultusque, quales mater aut matris soror

Pallas velit Tritonia,

Sceptris honorem reddidissent, imparem

30

Fateor, pigendum non tamen.

Nam quid decori pectoris papillulas

Latusque dignum coelite,

Quid cilia dicam Bistonum aemula arcubus,

Cum prima tentant proelia?

35

Iam colla eburnea, iam Indicos elenchulos

Oris ferasque turbidas

Mulcere nata verba et amnis sistere

Altis citatos cursibus,

Iunone dignas iam manus, iam caetera

40

Egregia paucis exequi,

Formam Cytherae matris et laudes meae

Est velle paucis exequi.

Sed haec caduci cuncta flos aevi brevis

(Aeque rosetis gemmeis,

45

Quae mane ripis Sileris aprici nova,

Surgente marcent vespere),

Ni tu rogatus dulcibus, vates meus,

Tuis Camaenis subvenis,

Quae mortis atrae legibus, quae temporis

50

Potentiores invidi,

Vivos, sepultos, quos volunt, raptos humo,

Per ora mittunt gentium.

Quod si petenti nec ego nec mater tibi

Vnquam Cythere defuit,

55

Si Septimillam, si dedi Glyceren piam,

Quamvis petitam tot procis,

Si ipsam Neaeram specimen humanae unicum

Naturae et exactum decus

(Neaeram honestum nomen aeternum mihi,

60

Vires Neaeram Cypridos,

Cuius. quotannis moesta nunc tumulo quoque

Charis capillum demetit):

Per sacra Phoebi quae sacerdos fers tui

Novemque Musas numina,

65

Per siquid est, quod tela adhuc possunt mea

Sat tibi superque cognita,

Oro: malignis eripe hanc tenebris quoque

Oblivionis luridae,

Famae levatam curribus vivacibus,

70

Musa novante saecula."

Haec ille; sed mihi redditae Antoni mei

Vrgentiores litterae

Alpes citatis passibus transcendere

Ad Galliae motum iubent:

75

Quare monenti, Iane, tu pare deo,

Ego sequar arma principis.