Nicodemo Folengo elegiarum liber, 13

Testo base di riferimento: C. Cordié, A. Perosa, 1990

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


13. in adventum Columbini Veronensis
praeceptoris sui

Vnde lyrae et cantus? unde haec convivia Cirrhae

      Quae mea deserto numina fonte colunt?

Cur fidibus Maia tam sedulus incubat ortus

      Iamque parat Satyris Gratia iuncta choros?

5

Vnde iubet necti praeclara sororibus et me

      Calliope girros implicitura modo?

Cur studio hoc verrunt succinctae Naiades urbem,

      Spargere nec cessat culta Napea rosas?

Dic, Pataraee, precor, dum longo fessa quiescit

10

      Musa choro et vires suggerit hydra novas,

Cui tanta haec fervent solatia, cur ve sororum

      Dulcibus impletur Felsina tota iocis?

Mantua cur inter vestros gemit optima cantus,

      Roma et "io" crebro die "triumphe" sonat?

15

Eia age, Minciacos gemitus agnosco, Suburrae

      Laeticiam et vestri gaudia, Phoebe, chori.

Quisquis "io" exultet laetasque Serena choreas

      Ducat et argutum nubila findat ebur;

Poma fores ornent verbenaque tecta coronet,

20

      Florida nec pigeat cingere serta comis.

Adde, puer, cyatos, nec Cretica vina reserves,

      Adde pedem dum pes nesciat, adde celer:

Siqua latent meliora tuo fer pocula vati,

      Deme seras omnes mustaque tota fluant.

25

Sit procul hinc moeror gemitusque adversa sequantur,

      Cura nec Aonias deprimat ipsa dapes;

Non ibi summa trahat quisquam suspiria, nec mens

      Vlla suas tristi pectore volvat opes,

Non pater aut uxor non quenquam pignora temptent

30

      Aut memor ellati funus amor ve senis,

Non lites quisquam redigat, nec pectore fastus

      Intret et horrendas comprimat ira manus,

Non furor occultos enses trahat, improba desint

      Iurgia sollicito cumque timore dolor;

35

Taedia difugiant Turcosque inamabilis horror

      Ingruat et moesto lividus ore pavor,

Rixa etiam desit, nec questus verberet aures,

      Sit procul hinc odium, sint procul inde minae.

Laetus agat lucem quisquis mea carmina curat,

40

      Laetus et auctoris nomina quisquis amat:

Ille, en ille meus praeceptor Pallade cinctus,

      Ille venit superum quaque secutus ope.

En decus, en speculum, victoria, lux, honor et spes,

      Praesidium, calcar, gloria paxque mea:

45

En desyderio longo fruor, en licet illum

      Amplecti, cuius dulcius ore nihil,

En meus assiduos monitor statione labores

      Fugit et optata iam parat urbe frui.

Salve Musarum columen patriaeque voluptas,

50

      Stirpis apex, iuvenum taeda decorque patrum!

Salve Mantoae requiesque salusque iuventae,

      Spes nuruum, matrum portus amorque senum!

Iam fleat et miseram se clamet patria, iam se

      Dilaniet cordi pignora quisquis habet:

55

Omnis ab his nati doctrina recessit et omnes

      Ingenuae mores indolis, omne ruit.

Gaudeat atque novae iubilet faustissima praedae

      Roma, Columbino Mantua nanque vacat.