Ad Alexandrum Cartesium
Nil me iam patula iuvat
Saevo letiferam lumine Sirium
Devitare sub ilice,
Exceptum torulo gramineo caput
5
Bullantem prope rivulum.
Iam sordet tremulo murmure palpitans
Illabens aqua calculis,
Longis Dauliados garrula questibus:
Iam sordent aviaria;
10
Nil blandum est oculis, nil placet auribus;
Odi rura nemusque
Et vallem et zephyros et gelidos specus.
O qui moenibus inferat
Iam me? O qui medio sistat in atrio
15
Vrbani cupidum laris,
Curtesi, o placido qui locet in sinu?
Cur mi non teneros datur
Totis versiculos imbibere auribus
Coram dulciter asperos?
20
Cur dexterae cupidam iungere dexteram?
Tur me, dulcis amicule,
Tu visum propera. O saeva necessitas!
O cur frangere compedes,
Detrectare mihi cur iuva non licet?
25
Sed quid fundere iam iuvat
Nequicquam ad superos tot querimonias?
Sors cuique est sua, coelitus
Dependens homini: quinetiam Iovem
Vrget dura necessitas.
30
Quod Parcae annuerint, haud revocabile est.