17. ad Prosperum de Columna

Acri continuis obrutus otio

Annis iam senio proximus astiti,

Oblitus penitus Pieridum et lyrae,

Oblitus patriae non bene proditae

5

Deceptaeque leui milite Gallico,

Sceptri qui Latii uerius appetens

Quam turpi Danaos demere de iugo

Victori decimas pollicitus Ioui est,

Nec me uafra noui et consilii ferax

10

Torpentem ambitio blandior aut manu

Pellexit rapidi cura peculii,

Cum sic et cithara Delius aureo et

Plectro corripuit ter quater: "Heu, breuis

Vitae tempora! Quid perdere nec pudet,

15

Pergis quid tacitos degere per dies?

Durae nonne fugae plus nimio datum,

Si septena silens lustra peregeris?

Iam nunc ingenii crede ratem salo

Commendaque bonis lintea flatibus.

20

Quod si nec generis conditio grauis

Euersaeque domus damna satis mouent,

Adsunt tot procerum pectora fortium

(Seu uis consilio seu sit opus manu)

Vincant quae Pylium Nestora protinus,

25

Adsunt Hesperiae sat meriti duces,

Sat digni, melior quos recinat chelys,

Cunctis commodior sed tibi sobria.

Virtus quem meritis saepsit honoribus,

Magnus, prosper erit: non pretium leue,

30

Non obscura nouis fama laboribus,

Si quid fatidico credis Apollini".

Celans caetera tum subticuit deus,

Quae nec fas homini scire nec est loqui.