9. ad Iulium Antonium Cheregonium
in duro amore Aldulae

Iuli, rure domi foro urbe miles

Annosus positis quiescit armis,

Grandaevi renuunt boves aratra,

Putris in tenui phaselus alga

5

Secreta pariter senet quiete.

At quae solvet amore me senectus?

Non, si Nestorei mihi dabuntur

Tithonive dies, misellus unquam

Tantorum inveniam modum laborum.

10

Heu, duro satius fuit tyranno

Servire et gemere in tuo, Perille,

Tauro condite, Gorgonisve vultu

Obdurescere, pascere et rapacem

Crebro pectore Caucasi volucrem

15

Quam ferre imperium malae puellae.

Nam solus licet ambules beatus

Et pleno teneas amore fastus,

Pondus nulla tamen diu puella

Habet multivola et maligna et audax

20

Nec sic flamine summoventur undae

Vt mentem huic variae premunt procellae.

Obsistam tamen et levem et superbam

Prece et muneribus minisque nitar

Firmam tempore reddere et benignam.

25

Sic molli lapides cavantur unda,

Sic rubigine conteruntur enses.

Quod si tam validum et potens acumen

Non profecerit, attamen protervo

Nulla solvet amore me senectus!