13. ad Iulium Alexandrum Capellam:
in obitu parentis clarissimi viri consolatio
Cur non, vix quoniam repsimus arduos
Colles, in viridi gramine paululum
Hac sub non temere, Iule, recumbimus
Frondentum nemorum coma?
5
Quam circum feriens aura remurmurat
Aestivum et varios ingerit auribus
Concentus avium prae quibus omnium
Contemnas hominum modos.
Sive antrum potius hoc iuvat ingredi
10
Cuius iam veneror fronte silentium,
Seu frons purus aquis ille sonantibus
Ad se nos prius expetit.
Hic en illa feram quae fidibus tibi
Iampridem cupio iungere carmina
15
Quae, fallit nisi me nunc animus, levent
Aegram sollicitudinem
Quae, desyderio te patris optimi
Affectum retinens, ipsa quiescere
Non unquam patitur, fusa perenniter
20
Artus usque per intimos.
Et quis non graviter perpetuo ferat
Iacturam capitis quod foret omnibus
Et praestans adeo tanque reduceret
Virtutum solidum decus?
25
Quis mortalibus hanc numinis abditam
Lucem non doleat, quae speciem deum
Secum nescioquam ferre tuentibus
Cunctis indicium daret?
Verum utque graves dura revolverint
30
Nobis fata vices quas lachrymis nihil
Immutare queas, est aliquis tamen
Solandi miseros modus,
Vel te praecipuus quem dolor attinet,
Cui tristis merito pectoris intimum
35
Semper cura recens dilacerat neque
Vllo tempore deserit.
Hunc ergo gemina nunc acie parum,
Qui circum tenuis volvitur, aethera
Contemplator et hinc suscipe, quam potes,
40
Aeternam superum domum.
Illhinc, ut perhibent qui proprius deos
Attingunt animis, aetheream scias
Mentis sydereae particulam dari
Labis corporeae oblitis,
45
Quam, donec minimum libera vinculis
Humanis fuerit siquis et integram
Servare et vacuam flagitiis queat,
Huic tandem facilis patet
In coelum reditus, quo solitum loco
50
Aevum perpetuo cum superis agat,
Qua per sydeream lacteus enitet
Mondo circulus orbitam.
Haec sedes pariter continuo piis
Decreta est, sed eam praecipue colunt
55
Siqui pro patria mentis acumine
Quaevis gnaviter egerint.
Hanc ergo ut tenuit protinus emicans
E putri genitor mole beatior,
Tum qui pro meritis talibus antea
60
Illhuc intulerant pedem
Omnes coelicolis plaudere reddito
Pro se quisque student et medium sacro
Ipsum concilio restituunt ubi
Nectar perpetuum bibat
65
Quod tantum superis ducere contigit
Aut iis qui similes se superis ita
In terris statuere ut penitus grave
Detrectare iugum queant.
Felices animae quis hominum modo
70
Suspexisse datum est altius ut sibi
Non solum, at patriae se quoque et omnibus
Natas esse putaverint,
Inter quas animis ille benignior
Cunctis extiterat, dum propius fuit
75
Nobis, syderibus nunc magis omnibus
Sydus conspicuum nitet!
Haec sunt quae brevibus, Iule, resumere
E multis potui, sed, quoniam super
Sunt plura et pariter nos modo surgere
80
Inclinans monuit dies,
Tu quod subsequitur, nam potes, his gravi
Annectas studio sicque putaveris
Nil abs te fieri sanctius ac patri
Te sic esse simillimum.