Giovanni Aurelio Augurelli sermonum libri 1, 3

Testo base di riferimento: M. Niero, 1986-87

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


3. Laurentio Lauretano patritio Veneto,
variis modis humanas curas minui

Laurenti, quod nostra legis doctaque frequenter

Scripta manu versas interque negocia nugis

His levibus prono demittis pectore mentem,

Id facis ut, lautas epulas et oluscula coenae

5

Commiscens uni, forsan fastidia tollas

Quae quandoque gulae certant praestringere gustum,

Aut forsan quod et ampla putes pendere minutis

Scilicet, et parvis, velut aiunt, magna iuvari.

Vos etenim interdum proceres, cum publica cessant

10

Munera, migrantes alio disceditis urbe,

Posthabito vel opum vel honorum pondere ruri.

Hic aut culta suae mandantur semina terrae,

Aut Cereris lectas fruges Bacchive liquorem

Ferre domum mitem iuvat, aut per prata maniplis

15

Floridulis implere manus et tempora sertis

Vincire et Zephiri bene olentis ire sub auras,

Venarive palam quavis ratione modoque,

Aut choreis passim ludentem invisere pubem,

Agrestive etiam, si fas, incumbere amori;

20

Nec minus et Nymphis operam dare ferreque crebros

Inter Amadryadas et Oreadas undique gressus

Et Musis adhibere animum, tum valle sub ima

Collibus aut altis meditari et ludere versus.

Sed tamen interea rerum deponere curas

25

Non adeo promptum est, quas affert insita semper

Sensibus urbs imis, quin pars huic maxima mentis

Serviat et parvi subito tum caetera pendat.

Verum haec ipsa vicem variantis cuncta medelae

Esse loco reputet facile is qui ludicra vatum,

30

Vt tu, forte legens gratum sibi vertat in usum,

Ingenui quanquam propria haec industria moris.

Sic etiam dulci cantu consuevimus aures

Concentuque fidis suavi complere canorae

Signaque sic caelo affabre diducta peracri

35

Inspicere artificis digna cum laude solemus

Penniculoque litas docto spectare tabellas

Pergimus atque oculos miranda pascimus arte.

Ac variis ultro illecebris sic denique capti,

Nunc has delicias sani nunc poscimus illas.

40

Nimirum humanae sunt haec solatia vitae,

Quae dum continuo fluctu vexata laborum

Fertur, ad hunc fessam recipit se provida portum.