6. ad Leonardum Portum Vicentinum:
risus variarum circa rem litterariam praesertim opinionum

Hosce iocos quoniam de me tibi saepe requiris,

Nunc adeo vacuae mentis cum simus uterque

Experiar, Porti, si te contingere possit,

Qui quocunque feror, mihi se fert undique risus.

5

Quisque suam primum tanti facit et putat artem,

Vt nihil alterius, seu quod sic callida nobis

Natura ingenuit, proprios ut quaeque facultas

Fautores habeat et se tueatur in illis,

Seu quod praecipue laudi damus illa quibus nos

10

Indulgere iuvat, vel quae nos posse putamus.

Vnde aliis aliud studium, variisque tenetur

Afficiturque animus, propriisque incumbit in actis.

Atque suo insistens operi, quo fungitur, auctor

Sedulus interdum sic se miratur ut infra

15

Se positum quodcunque putet ducatque minoris.

Quin et amicorum rebus capiuntur amici

Nonnunquam nimis, et quae iam fortasse reprendant

In reliquis, illhic tamen admittuntque probantque

Atque aliis alios, ut res, praeponere certant.

20

Est etiam ingenitum multis, ut tempora prisca

Anteferant nostris semper laudentque quod absit

Longius et dudum memori se subtrahit aevo,

Tanquam nulla illis veniant laudanda priusquam

Innumera annorum series processerit ante.

25

Haud equidem inficior quod sit veneranda vetustas

Semper et huic partes laudis deberier omnes.

Sed miror quonam illa modo sibi cuncta pararit

Vt reliqui nobis nil fecerit atque volentes

Hac nos segnitie misera sic sparserit ut, dum

30

Magnorum similes fore desperamus avorum,

Nil etiam penitus nobis ducamus agendum.

Sed tamen haec illi. At contra sunt et quoque qui se

Temporibus priscis aequent, abstrusa secuti

Nescio quae, quae iam, siqua obvia forte fuissent,

35

Intonsi horruerint veteres accedere tesqua.

Atque ita per salebras omnes et iniqua locorum

Huc illhuc lati offendunt, ut iam rear illis

Callosis cunctos pedibus subvertier ungues.

Quid? Quibus haud artes possunt satis esse priorum

40

Aut qui de rebus cunctis permulta locuuntur

Quive student aliis docti apparere tacendo

Et qui velle assuere et fastidire vicissim

Omnia nec gustu deduci prorsus ab uno:

His igitur cum tu occurris saepissime monstris,

45

Nam raro haud credo, risus inhibere potes ne

Exiluisse tibi toto de pectore certent?

Atqui ego ad hos pridem facilem te, me Hercule, novi,

Ex quo iecisti salsos in Castora lusus,

Castora qui demens, dum respondere parasset,

50

In se plura quidem, quam tu, contraria dixit.

Ipse etenim, ut de me fatear, quod forsan habebit

Offensos quosdam, non possum ferre, nec intra

Cur teneam ac saltem labiis inspergere summis

Non valeam, video; facilis quod me quoque risus,

55

Nec tamen effusi finxit natura cachinni.