22. Philippae Blesensis regiae fatuae epitaphium

Hic lassum insudans gressum iam siste viator,

      Mollius ut lecto carmine fiat iter.

Illa ego Blesensi generata sub orbe Philippa

      Adsum foemineo fama sequenda choro.

5

Garrula, si nescis, cessit mihi pica loquaci,

      Linguaque mordaces sparsit acuta sales.

Appositam ingluvies mensam rabiosa vorabat,

      Raptaque sunt cunno fercla reposta meo.

Haec eadem furtim puero surrepta procaci

10

      Praebebant dulces tecta per alta iocos.

Trina bibi quavis spumantia dolia luce,

      Attonitum undabant micta Falerna solum.

Aequora dixisses latos mergentia campos:

      Tanta erat epoti copia fusa meri.

15

Vt sitis arderet solitos renovata per usus,

      Semper erat cupido salsus in ore sapor,

Ipsa nec assiduo sitis est expleta Lyaeo,

      Sed magis ex potu multiplicata meo.

Laxaque tam magno mihi vulva patebat hyatu,

20

      Vt denus largum mulus haberet iter.

Barbatum ingrediens horrebat mentula cunnum:

      Visa est inferni vasta vorago lacus.

Ast ego membrosis nunquam saciata priapis,

      Mille una exhausi nocte fututa viros.

25

Non cauta ignoto me laena sagatior astu

      Duxit ad ardentes furta petita procos.

Tormenta audisses crebris resonantia bombis,

      Cum lato podex ore pepedit hyans.

Emisi horrendos imo de pectore ructus

30

      Perque omnes fluxit merda cacata vias.

Sic pepuli moesto regalem ex pectore curam,

      Sic mensa est gratis exhylarata iocis.

Nunc quoque funereo stillanti ex marmore Baccho

      Nutrior et bibito viva liquore cubo.

35

Huc, huc prostatae date saedula vina sorores

      Factaque cum nervis inguina tenta suis.

Ista Philippaeo sunt munera digna sepulchro,

      Quae datur ex merito, gratia iusta datur.