23. urbis Parisiae ob Petrum Coardum exultatio

Illa ego Parisiis fabricata Lutecia campis

      Adsum laetitiae nuncia certa meae.

Non tantum antiquo gavisa est Roma Catone,

      Quantum ego sum nuper praeside laeta novo.

5

Cur non alta hylari contingam sydera planta?

      Cur pede non agili festa per arva micem?

Cur cava non pulsem geniali plectra canore,

      Missus et arguto sit comes ore sonus?

An cessem lectas superis mactare bidentes,

10

      Et dare fumosis thura cremanda focis?

Fac puer extructis rutilos altaribus ignes

      Ecce venit cultris hostia danda meis.

Nam gratas sentire vices pia numina debent,

      Vt servent fusa tradita dona prece.

15

Iam sacra legiferi redierunt iura Lycurgi

      Quaeque fuit longo squallida Musa situ.

Iam viget et probitas multos optata per annos

      Vitaque Ryphaea non minus alba nive.

Iam nubet solo fruitura puella marito,

20

      Nec tacitae plenus fraudis adulter erit.

Digna capistratum perdent suspendia furem,

      Periurumque manet debita poena caput.

Quid moror in vario scelerati crimine vulgi?

      Praeside sub Petro concidet omne nephas;

25

Concidet et Francum surget gens sancta per orbem,

      Testificans ipsos iusque piumque deos,

Qualis erat tuta Saturni aetate quieti.

      O ego prae cunctis terra beata plagis!

Vrbs etenim durat nullum casura per aevum,

30

      Pectora cui praesint iudicis aequa boni.

Dum semper populo culta est Astraea Latino,

      Imperium iuri subdidit omne suo.

Vt iacuit pietas pulso calcata pudore,

      Ille triumphato stratus ab hoste fuit.

35

Non ita sydereo rutilans micat Hesperus axe,

      Iusticia ut summo nata Tonante micat.

Quae regio apparet nostrae non invida laudis?

      Magna est invidiae iustaque causa novae.

Quisquis enim toto clarus fuit orbe senator,

40

      Vno hic in Petro conspiciendus adest.