Fausto Andrelino amores sive Livia 2, 4

Reference basis text: G. Tournoy-Thoen, 1982

Editing of the digital edition: Daniela Marrone


4.

Improbe, tam molli gestis quid, lectule, pluma?

      Stulte, quid ornatu splendidiore tumes?

An credis blandosque iocos, dulcesque susuros,

      Gaudia et assueto nostra fovere sinu?

5

Falleris, ah demens, nostrorum ignare malorum;

      Non sum ego deliciis laetus ut ante meis.

Nil tener iste torus, nil stragula picta videntur,

      Nil camera insigni conspicienda trabe.

Illa etenim tenebras abiens induxit opacas,

10

      Quae facit aspectu cuncta serena suo,

Quae secum roseas Charites pulchramque Dionem

      Abstulit et quicquid vernus habebat amor.

Non aliter, Phoebo fluctus intrante marinos,

      Magna sub obscuris noctibus umbra venit.

15

Pone igitur tantos, infoelix lectule, fastus;

      Pallia tam subitis casibus apta gere;

Et tecum lachrymas orbata cubilia fundant,

      Et sonet in tota crebra querela domo.

Convenit aequalis fortunae vultus iniquae,

20

      Sulcat et urgentes nauta coactus aquas.

Ipse sub horrendis deserti rupibus antri

      Consumam vitae tempus inane meae.

Dicam ego sit quanta tinctus rubigine livor,

      Quid parit indigni perfida lingua mali.

25

Dicam ego quam spreti gravis est iniuria vatis,

      Multaque de nostro tempore vera querar.

Quaeque cavos montes habitat penetrabilis Eccho,

      Vltima defecta verba remittet ope.

Sedula vicinas cogent suspiria silvas

30

      Saepius indignam dillacerare comam.

Forsitan immanis surdas ad principis aures

      Hos miserans querulos deferet aura sonos.

Forsitan ille meos placatus reddet amores,

      Cum sciat experti vulnera caeca dei.

35

Solus inops misero succurrere discit egenti:

      Testis inest Phrygio mitis Elysa duci.

Vidi ego iam tumidi turbatas aequoris undas

      Post modo composita lenius ire via.

Interea humectent nostros vaga flumina vultus,

40

      Vt memor accepti quisque doloris eat.

Ipse etiam, arrepta Bryseide, flevit Achilles:

      Nam venit abducto saevior igne dolor.

Grata solet pietas casus meminisse ruentis,

      Ne cadat officii munus inane pii.