Fausto Andrelino amores sive Livia 2, 9

Reference basis text: G. Tournoy-Thoen, 1982

Editing of the digital edition: Daniela Marrone


9.

O iucunda mei suspiria nuncia cordis,

      O larga ex oculis flumina lapsa meis!

Si qua movet pietas tantum miserata dolorem,

      Ista, precor, dominae ferte legenda meae.

5

Quem tua iam faustum praesentia fecit, eundem

      Nunc absens miserum reddis, amica, procum.

Pro dape vitali solo depascitur hymbre,

      Saxaque pro plumis mollibus aspra fovet,

Et versata carent optato corpora somno:

10

      Anxia pro dulci cura quiete venit.

Deficit infoelix vacuam tenuatus in umbram,

      Nec nisi semineci est nomen in ore tuum.

Sit licet obscurum iam iam subiturus Avernum,

      Surget ab aspectu protinus ille tuo;

15

Oraque si fuerint vestris admota labellis,

      Fortior intrabit membra refecta vigor.

Tu servare potes miserum, tu perdere vatem:

      Pendet ab adventu morsque salusque tuo.

Si velit illa libens rebus succurrere lapsis,

20

      Ad mea praecipiti tecta redite gradu,

Vt redit optatas missus si quando tabellas

      Nuncius in lasso portat anhelus equo.

Vos ego tunc vellem celeres conscendere currus,

      Quos puer ignota frugifer arte tulit,

25

Quosve habuit fugiens volucres Medea dracones,

      Dum furit in proprium turba cruenta patrem,

Rumpere seu liquidum velocibus aera pennis,

      Nuncius aethereo quas Iove natus habet,

Dedalus aut quibus est coelo delatus ab alto,

30

      Cretensis fugeret cum fera regna ducis.

Sit licet et cursus vento pernicior omni,

      Visa erit una suo longior hora die.

Si tristem avertat, visa ceu Gorgone, vultum,

      Tunc mora propositum longa retardet iter.

35

Omina concipiam venturae incerta puellae,

      Et referet varios spesque metusque modos.

Sed, reor, illa piis non adversata querelis,

      Non dabit in celeres verba caduca Notos.

Non hanc Caucasea genuit sub rupe leaena,

40

      Vbera nec saevae plena dedere ferae.

Lenior esse solet damis quoque mitior ipsis;

      Haec alit, haec vitam spes fovet una meam.

Apta sed orandis discernite tempora rebus:

      Non semper faciles cernimus esse deos.

45

Non nisi cautus init tranquillum nauta profundum,

      Vt peragat cursus tuta carina suos.

Heu, heu, plena damus vario mandata timore:

      Ipse vel in media pace timetur Amor!

Vos moneat series notorum immensa dolorum:

50

      Doctior experto est quisque cavere malo.