Fausto Andrelino amores sive Livia 3, 1

Reference basis text: G. Tournoy-Thoen, 1982

Editing of the digital edition: Daniela Marrone


1.

Saepius in varias tracta est sententia partes

      An tua Faustinum tecta subiret opus.

Ardua terruerant manifestae pondera laudis:

      Non facit ad vastum parva carina fretum.

5

Nam tua tam magnis cumulata est gloria rebus,

      Vt foret ex ista mole gravatus Atlas.

Ecquis inest miles rigidis expertior armis,

      Ecquis et immenso iustior orbe patet?

Quis melius gemini numerosa volumina iuris,

10

      Gesta quis antiqui strenua noscit avi?

Largius Aonio pota est cui flumine lympha,

      Cui fluit Hyblaeo dulcius ore melos?

Cui fuit et celsae tanta est solertia mentis?

      Plura quis ingenio concipit alta tuo?

15

Haec licet Andino veniant referenda cothurno

      Nec mea materiae Musa sit apta tuae,

Solvo tamen sterili fragilem de littore puppim

      Inscius an portum caecave saxa petam.

Tu dare turbati placidas potes aequoris undas,

20

      Tu mea iam tuto naufraga membra loco.

Sed male nota regas tentantem caerula navim

      Aspiresque meis, aura secunda, viis,

Nostraque praecipiti celerantia lintea cursu

      Excipias facili, magne Guielme, sinu,

25

Vt fruar optato fortis munimine rupis,

      Qua statio nulla tutior extat aqua,

Quam peterem geminae per inhospita littora Syrtis,

      Turgida vesani cum maris unda foret.

Si cadat ut Phaeton magnis temerarius ausis,

30

      Grandibus ex animis quisque probandus erit.