10.

Quid referam miseris contraria fata poetis?

      Non latet occulto plaga cruenta sinu.

Prodita sunt Graiae Paeantia vulnera genti:

      Si qua patent nullo teste probanda manent.

5

Scilicet infoelix primaevi carminis autor

      Strymonia caesus concidit ille nuru.

Maeonides quamvis alto foret inclytus oestro,

      Ille tamen gemino lumine cassus erat.

Et sua cum sacro cecidit nova nupta marito,

10

      Qua fuerat prima nocte ligatus hymen.

Turpiter occisus rabidi compertor iambi

      Et iacuit dura strictus Aristo fame.

Comicus est liquidis vates submersus in undis

      Et tragicum rapuit turba cruenta canum.

15

Delapsa ex aquila celeres testudo per auras

      Heu cerebrum illisit, Aeschile calve, tuum

Sunt nimis obscuri transfixa Lycophronis exta;

      Sicanius pressa fauce poeta perit.

Teia Musa dolet mortemque incusat acerbam

20

      Sumptaque thyrsigeri parvula grana dei.

Heu summis infensa viris cogebat egestas

      Vt traheres scabram, Plaute diserte, molam.

Pinguia cum culto cecinit qui pascua rure

      Ipsaque Dardanii strenua gesta ducis,

25

Putridus huic fluxit crudo de pectore sanguis

      Et lacer immundae servus adhaesit harae;

Ac miser indigna praeventus morte reliquit

      Interrupta suae tot monumenta tubae.

Lippus, inops, Latio depulsus Horatius orbe,

30

      Dum sequitur partes maxime, Brute, tuas.

Vendidit esuriens Thebanam Statius urbem,

      Vt duram Aonia pelleret arte famem.

Dum caneres grandi civilia bella cothurno,

      Ah, Lucane, fero rapte Nerone cadis.

35

Naso Thomitanis exul male vixit in oris,

      Musa nec auctori profuit ulla suo.

Et nova ne sortis desint exempla sinistrae,

      Saeva trahunt parili me quoque fata vice.

Seu natale solum, seu Gallica regna peragro,

40

      Nulla micat dextro sydere clara dies.

Ipse ego sum tenebris atro carbone notandis,

      O infoelici nate poeta die!

Vel bona vel primo semper mala dantur ab ortu;

      Foelix, a supera cui favor arce venit.

45

Praecipitem me saeva rotet Fortuna licebit,

      Nostra tamen vati blanda puella suo est.

Si pluviae surgunt Hyades, si tristis Orion,

      Si nix frigenti nata vapore fluit,

Si peto ventosi saxosas verticis Alpes,

50

      Mitigat haec duram monstrat et una viam.

Haec facit ut durem per mille pericula rerum:

      Est aliquid dominae posse placere suae.

Haec quoque si radios mutet pia stella benignos,

      Ad laqueum veniam, Cressa puella, tuum.