2. ad amicam diutius expectatam

Ignis et expectet vanae promissa puellae,

      Ludit amatorem quae male fida suum;

Quae toties in amore deos iurata fefellit

      Et dixit: "Veniam, fac properanter eas.

5

Vade, sed incassum ne sim ventura videto.

      Festina, ne te serior hora vehat.

Quo possim, mea vita, tuo paulisper amore

      Longius amoto non sine teste frui;

Quo medium possim cupidis amplectier ulnis

10

      Figere et in collo stigmata blanda tuo;

Quo possim tecum iucundos carpere fructus

      Et veneris gratas enumerasse vices.

Et quid erit quod non tua sit factura Neaera,

      Dummodo mentis ero non aliena meae.

15

Non ego Caucaseas renuam transcendere rupes,

      Inter inhumanos dilaceranda lupos;

Iusseris ad Libycas Syrtes: ego iussa natabo,

      Caeruleis audax associata feris;

Seu velis ad Gangem? Ganges mihi terminus esto:

20

      Si placeat, vivam; si mea mors, moriar."

His ego pollicitis - quis enim non talibus esset? -

      Illectus miser, hac credulitate tumens,

Curro nec ardentem timeo Procyona, laborem

      Sperno nec amotum me remoratur iter.

25

En venit, ecce venit promissae cura Neaerae -

      Expecto; tandem nulla Neaera venit.

At veniet forsan paulum tardata: fidelis

      Saepe fuit; forsan causa probanda sua est.

Aut fortasse patris gravior censura retardat;

30

      Aut negat adventus mater iniqua suos.

Quis scit an ipsa novae resicet profluvia lunae,

      Pallidula roseas tabe notante genas.

Posset et ad notum sese conferre sacellum:

      Perfidiae non est sed tamen ille locus.

35

Rei miser, iniustae sunt haec commenta Neaerae

      Vana; meum falso torret amore iecur.

Dic ubi vera fides? Vbi tot promissa? Cadentes

      More nivis lacrimae? Dic ubi verus amor?

Anne putas superos sine vindice perfida divos?

40

      Tardior est quantum poena timenda magis.

Fulmina missa time! Timens ne gurgite saevo,

      Cum mare sulcabis, te maris unda voret.

Ah pereat quicumque fidem putat esse puellis:

      Nulla puella meo tempore fida manet.

45

Non possum tolerare leves: sint gaudia vulgi;

      Esse potest levius qua levitate nihil.