8. in somnium de reditu Ioannis Victurii ad Musas

Per iuga montivagas, Parnasia numina, nymphas

      Vidi ego praeterita ducere nocte choros.

Dulcia dulcisonis nec non perstringere verbis

      Carmina, festivi maxima signa ioci.

5

Et dextras dextris coniungere quaeque volebant,

      Et roseo dulces excipere ore notas.

In medium tremulo pulsabat pollice Phoebus

      Pulcher inauratae fila sonora lyrae.

Protinus accedens timida sum voce profatus:

10

      "Laetitiae causam dicite, quaeso, deae."

Vna deum placidis sic coepit reddere verbis

      (Nomen erat cuius docta Thalia reor):

"Cesserat a nostro duro coetu sacra Ioannis

      Gloria, quae felix tempus in omne viget,

15

Tristis erat Phoebus, tristes Heliconia Musae

      Numina, Parnasus tristis et ipse fuit.

Nunc quoniam rediit celeberrima fama dearum

      Castalidum, divas gaudia tanta movent."

Talia dum memorat quamprimum candida virgo,

20

      Languidus excutior et mihi somnus abit.

Quare age, qui fueras Musarum verus alumnus,

      Da Musis verae munera laetitiae.